Η χθεσινή εμπειρία λόγου, τόπου και μουσικής στο πλαίσιο μιας επι-τελεστικής πορείας με αρχή, μέση και τέλος για μένα ήταν μοναδική. Ένα είδος "γεωγραφικού θεάτρου".
Δεν ήταν μόνο η συγκλονιστική αφήγηση, ήταν η ευρηματική λογική να συνδυάζει με ρεαλισμό τρία είδη πλοκής: την αφηγηματική, του ιστού της πόλης και του χρόνου (αφήγησης και αυτοκίνησης), συγχρόνως, "προ ομμάτων".
Κάτι σαν ζωντανό σινεμά παρά σαν θέατρο, ή καλύτερα ανάμεσά τους.
